Menu
Menu
Participatie is een woord wat vaak wordt gebruikt binnen bestuurlijke projecten. Hoe betrekken wij inwoners bij onze projecten en wat verwachten we dan van elkaar? Om duidelijker te krijgen wat er allemaal mogelijk is en waar je staat, is er de participatieladder.
Een participatieladder is een hiërarchie van participatievormen gerangschikt naar de mate waarin participatie binnen een maatschappij mogelijk is. Met een participatieladder is de mate van invloed die actieve inwoners kunnen uitoefenen te toetsen.
Participatieladders worden gebruikt om te beoordelen welke graad van participatie binnen een bepaald project mogelijk is.
KLIK HIER en kijk zelf welke gradaties van participatie er allemaal zijn en waar je nu staat of zou willen staan op deze trap!
DE VIER BELANGRIJKE VRAGEN
Waarom?
Waarom zou een bepaald onderwerp hoe hoog op de Particiaptieladder moeten staan? Daar moet je (je opdrachtgever) goede redenen voor hebben en het ook waar mogen/kunnen maken!
Wat?
Wat zijn dan voor dat specifieke onderwerp op die hoogte van de ladder exact de spelregels? Verwachtingsmanagement! Wat wordt er specifiek aan (mee-)beslismacht gegeven op welk onderwerp of onderdeel van het proces?
Wie?
Wie zijn dan de mensen waarmee je voor dat specifieke onderwerp, op die hoogte van de ladder, met die spelregels verbinding zou willen maken? Dat zijn soms de ons goed bekende ‘stakeholders’ en soms gewoon ‘mensen’ met verschillende belevingswerelden.
DE VIER BELEVINGSWERELDEN
Er zijn vier ‘hoofd’ belevingswerelden, die alle vier om een eigen manier van verbinden vragen. De Verantwoordelijken. Onze bevlogen vaste klanten, meedenkers en initiatiefnemers. Dat zijn er nu 30% maar deze groep krimpt met 2% per jaar.
De Plichtsgetrouwen. Mensen die nog vertrouwen op autoriteiten. Dat zijn er nu 13% en over tien jaar zijn deze bijna allemaal overleden.
De Structuurzoekers: mensen die zich ongerust, angstig en boos afvragen wat er allemaal met ‘hun’ wereld gebeurd, en die vooral de Verantwoordelijken zoals politici, bestuurders, ambtenaren, voorzitters en secretarissen daar met steeds minder vertrouwen op aankijken. Dit is momenteel een groep van 32% die per jaar groeit met 2%.
De Pragmatici. Dit zijn vooral mensen van onder de 45 die hun eigen weg wel vinden en daar niemand voor denken nodig te hebben. Deze groep is momenteel 24% en in 2030 de grootste groep!
in 2030 zijn de Structuurzoekers en Pragmatici samen ruim meer dan 70% van de samenleving, en allebei om hun eigen redenen niet genegen tot ‘verbinding’ met ‘de overheid’! Als we (politici, bestuur, ambtenaren) met die mensen, hoog en laag op de Ladder, in heel verschillende rollen, (beter) verbinding willen maken, gaat het in onze beleving dus vooral om vraag nummer 4.
Hoe?
Daar is in de praktijk- en onderzoeks-ervaring van Studio Vers Bestuur helaas geen makkelijk uit te rollen snel antwoord op. Dat vraagt per geval/thema/onderwerp en positie op de Ladder om maatwerk. Het ‘zenden’ van goedbedoelde ‘one size fits all’ Communicatie werkt in elk geval niet meer. Dat weten we zeker.
In het samen zoeken naar het ‘Hoe dan wel?’ gebruikt Studio Vers Bestuur drie werkwoorden die telkens weer terugkomen. Doen! Leren! Delen!
